کاش می شد باز امشب می نوشتم عاشقم

کاش همراه اقاقیها می رفتم

تا ببینی که دلم

همچو بادی ساکن همچو رودی آرام

دیگر از دست تو پنهان شده است

پشت دریا شهری ست

قایقی نیست که اندازم به آب ای سهراب